livedealerasia.com
Saturday, 4 September 2021Parwowiroza U Psa
wojownik-warrior-2019Niestety, jelitowa parwowiroza u psa często mylona jest z nosówką, niestrawnością, zatruciem, zarobaczeniem, negatywną reakcją na nowy pokarm, stresem lub zwykłym zmęczeniem. Właściciel nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, że wymioty i biegunka mogą oznaczać niezwykle groźną dla czworonoga chorobę, która nieleczona niemal na pewno zakończy się w najgorszy z możliwych sposobów. Jeśli po przeprowadzeniu wywiadu lekarz ma podejrzenie, że wystąpiła parwowiroza psa, wykonuje test płytkowy lub badania krwi, niekiedy także specjalistyczne testy immunoenzymatyczne o nazwie ELISA. Tylko takie badania mogą potwierdzić diagnozę. Leczenie parwowirozy u psa Leczenie psa wymaga stałego pobytu w klinice lub częstych wizyt z czworonogiem. Ważne, by psa odizolować od innych zwierząt (również kotów). Jakie są metody postępowania w przypadku parwowirozy? Stosuje się głównie antybiotyki, surowicę odpornościową, preparaty osłaniające, lek przeciwwymiotny, kroplówki nawadniające i odżywiające (z glukozą, witaminami, elektrolitami i aminokwasami), a także kilkudniową głodówkę.
Psa memorabilia
![]()
W przypadkach wątpliwych lekarz może też zaproponować zastosowanie specjalistycznych testów laboratoryjnych: ELISA lub PCR. Parwowirozie można zapobiec za pomocą szczepień. Sukę hodowlaną należy szczepić do roku, gdyż szczepienie daje odporność również szczeniętom w kilku pierwszych tygodniach życia. Szczenięta również należy szczepić, przy czym istnieją dwa schematy szczepienia. W pierwszym schemacie można zaszczepić szczenię w 8. tygodniu życia i następnie podać mu drugą dawkę szczepionki po 3-4 tygodniach. W drugim schemacie pierwszą dawkę szczepionki podaje się w 6 tygodniu życia, a następnie dwukrotnie powtarza się szczepienie co 3-4 tygodnie. Ten drugi schemat stosowany jest najczęściej w miejscach, gdzie jest dużo zwierząt, np. w hodowlach lub schroniskach. Szczepienie należy powtarzać co roku, a u psów powyżej 5. roku życia – co dwa lata. Parwowiroza u psa - leczenie Parwowiroza przebiega bardzo intensywnie i wyniszcza psi organizm, dlatego zwierzak wymaga częstych wizyt w lecznicy, zdarza się również, że całe leczenie odbywa się w warunkach szpitalnych.
- Psa memorabilia
- Nużeniec u psa
- Blaze i megamaszyny bajka
- Gotowy na zemstę cda mi
Nużeniec u psa
![]()
Dożylnie podawane kroplówki mogą mieć dodatek elektrolitów lub glukozy – lekarz dobierze je w zależności od wyników badań krwi. Być może zdecyduje się również na zestaw aminokwasów, który wzmocni psiaka i pomoże mu szybciej dojść do siebie. Czasem konieczne są też leki przeciwwymiotne. Ważne jest dość długie utrzymywanie całkowitej głodówki. Przy odpowiednim nawodnieniu kroplówkami, spokojnie możemy odstawić nawet wodę. Lekarz dostosuje czas trwania diety, w zależności od stanu zdrowia zwierzaka. Pomoc lekarska obejmuje również zwalczanie gorączki oraz ewentualnych wtórnych infekcji, które mogą się dołączyć, a także podanie surowicy odpornościowej, która przyspiesza powrót zwierzaka do formy. Rodzaje leków lekarz weterynarii zawsze dobiera indywidualnie do każdego psa, w zależności od jego stanu zdrowia. Nie obawiajmy się pozostawić naszego czworonoga w szpitalu – odpowiedni czas i właściwa kontrola płynoterapii jest kluczowa dla poprawy jego kondycji. Czasem już po jednym dniu spędzonym w szpitalu, widoczna jest znaczna poprawa i przede wszystkim zatrzymanie biegunki oraz wymiotów.
Psa u
Lekarz może zalecić również podawanie glutaminy (która osłania komórki wyściełające jelita) oraz środki pobudzające układ odpornościowy. Leczenie parwowirozy trwa zazwyczaj około tygodnia, w przypadku powikłań kuracja może przedłużyć się nawet do kilku tygodni. Koszty leczenia parwowirozy kształtują się na poziomie kilkuset złotych. dr inż. Jacek Wilczak, ekspert ds. żywienia w Dolinie Noteci, Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie W czasie choroby, a tym bardziej choroby wirusowej, niezmiernie ważnym czynnikiem wpływającym na funkcjonowanie organizmu jest odpowiednia dieta. Dotyczy to zarówno jej formy jak i zawartości i proporcji poszczególnych składników odżywczych. W czasie choroby zmniejsza się przepływ krwi w naczyniach krwionośnych związanych z przewodem pokarmowym, stąd też upośledzeniu ulega wchłanianie składników odżywczych. Ważna zatem jest strawność karmy, którą podajemy psu w czasie choroby wirusowej. Dodatkowo, ponieważ parwowiroza atakuje młode psy w czasie intensywnego wzrostu, ważnym aspektem jest dostępność składników odżywczych.
![]()
Choroba najczęściej dotyka szczenięta pomiędzy 5 tygodniem, a 6 miesiącem życia. Młodsze psy mają przeciwciała, przekazane im z siarą przez sukę, starsze natomiast nabywają odporność dzięki szczepieniu (lub przechorowaniu i wyzdrowieniu). Na psi tyfus wrażliwe są również leciwe psy (powyżej 8. roku życia), które nigdy nie były szczepione. Wirus ten atakuje również zwierzęta z osłabioną odpornością. To schorzenie jest bardzo niebezpieczne, gdyż blisko 40 procent psów chorych na parwowirozę zdycha. Parwowiroza u psa - objawy U części dorosłych psów zakażenie przebiega bez objawów, jedynie przez około 10 dni wydalają one wirusa wraz z kałem, u psów młodych natomiast choroba ta zawsze daje charakterystyczne, niepokojące objawy, które zależą od tego, z jaką formą mamy do czynienia. Częstszą formą psiego tyfusu jest parwowiroza jelitowa.